Περπάταγα χτες σε κεντρικό δρόμο της Ν. Σμύρνης και βλέποντας τα στοιβαγμένα σκουπίδια σκέφτηκα πόσο λάθος κάνουν αυτοί που θεωρούν άχρηστη, ποταπή και κατώτερη την δουλειά του σκουπιδιάρη. Όντως είναι μια δύσκολη και ανθυγιεινή δουλειά, που ελπίζω ότι με την αυτοματοποίηση της παραγωγής σε συνδυασμό με την αλλαγή των κοινωνικών σχέσεων, να εκλείψει και αυτοί οι άνθρωποι να κάνουν κάτι πιο εύκολο και υγιεινό.
Παρ' όλα αυτά, ακόμα και με όρους μισθών και αγορών, οι σκουπιδιάρηδες πρέπει να αμείβονται περισσότερο από τους τραπεζίτες. Είναι πασιφανές αυτό. Η αξία μιας εργασίας φαίνεται ξεκάθαρα όταν αυτή απουσιάζει από την κοινωνική παραγωγή. Δείτε τι έχει γίνει με τη συσσώρευση των σκουπιδιών και τι αυτό συνεπάγεται για την υγεία μας.
Παρόμοια, αν και σε μεγαλύτερη έκταση, ήταν η απεργία των σκουπιδιάρηδων στην Νέα Υόρκη το 1968. Όταν έγινε αυτό, όλοι το θεωρούσαν γεγονός δευτερευούσης σημασίας. "Σιγά μην ασχοληθούμε με τους σκουπιδιάρηδες" έλεγαν οι μικροαστούληδες Νεοϋρκέζοι. Γρήγορα κατάλαβαν ότι η συλλογή των σκουπιδιών είναι ζωτικής σημασίας για την καθημερινή ζωή σε κάθε της επίπεδο και πτυχή. [1]
Το ίδιο δεν έγινε όταν απέργησαν οι τραπεζικοί υπάλληλοι και έκλεισαν οι τράπεζες στην Ιρλανδία για μήνες το 1970. Η ζωή, αδιαμφισβήτητα, δυσκόλεψε αλλά απέκτησε ξανά μια κανονικότητα. Σε σημείο που πολλοί Ιρλανδοί δεν θυμούνται και πολλά από εκείνη την περίοδο. [2] Και μιλάμε για χαμηλόβαθμους υπαλλήλους, όχι απαραίτητα για μεγαλοστελέχη.
Φανταστείτε, τώρα, να μιλήσουμε για τραπεζίτες τύπου Στουρνάρα ή ακόμα χειρότερα Ντράγκι, Πόσο άχρηστοι είναι αυτοί. Πραγματικά η παραίτησή τους δεν θα επηρέαζε καθόλου τον κοινωνικό βίο. Και όμως το πανέμορφο και πάντα αποτελεσματικό σύστημά μας αμείβει τους Στουρναραίους με εκατομμύρια και με κοινωνική προστασία, ενώ οι σκουπιδιάρηδες στην συνείδησή μας είναι εξισωμένοι με την αποτυχία. Κάτι σαν ναυάγια της ζωής. "Losers".
Παρόμοιες συγκρίσεις μπορούν να γίνουν χρησιμοποιώντας ως παραδείγματα τους αγρότες, τους κτηνοτρόφους κοκ έναντι πραγματικά άχρηστων επαγγελμάτων (bullshit jobs κατά τoν Graeber). [3] Όλων αυτών των επαγγελμάτων, δηλαδή, που έκαναν τον Jeff Hammerbacher να δηλώσει ότι "τα λαμπρότερα μυαλά της εποχής μου σκέφτονται πώς να κάνουν τους ανθρώπους να πατήσουν κλίκ σε κάποια διαφήμιση". Ζούμε σ' ένα βαθύτατα παράλογο και άδικο κόσμο. Ένας κόσμος ανάποδα, όπως έλεγε ο Γκαλεάνο.
Παραπομπές
- Why Garbagemen Should Earn More Than Bankers. Άρθρο του Rutger Bregman.
- Όπως παραπάνω.
- Why Capitalism Creates Pointless Jobs. Άρθρο του David Graeber.
